Przejdź do głównej zawartości

Moje życie zmieniło się nie do poznania.

Hejoo!
Dzisiaj napiszę Wam o dwóm osobą dzięki, którym moje życie się zmieniło. Wyszło z dna i powędrowało na górę. A więc było to tak...
Gdy skończyłam klasę trzecią (mogłam już o tym wspomnieć) przeprowadziłam się do Gdyni dużego miasta. Wcześniej mieszkałam na wsi, więc było to coś nowego. Myślałam, że nie ma różnicy, gdzie jestem, bo wszędzie ludzie są tacy sami. Jednak po pewnym czasie zrozumiałam, że to nie prawda. Popełniłam jeden mały prawie nie widoczny błąd i od tego czasu moje życie się zmieniło w piekło. Nie raz próbowałam popełnić samobójstwo, ale nie mogłam. Ciągle gdzieś głęboko wierzyłam, że kiedyś będę znów szczęśliwa. Po skończeniu podstawówki, przed pierwszym dniem gimnazjum wiedziałam, że nie będzie gorzej i już miałam gdzieś innych... Ale wtedy poznałam Was. Mianowicie chodzi o to, że poznałam osoby, które zmieniły moje podejście do życia i dały mojemu szaremu życiu tysiące barw. W tamtym momencie poczułam się wyjątkowa i szczerze nie wierzyłam, że tak długo będziemy się przyjaźnić. Dla niektórych może i jest to mało, ale dla mnie Wasza przyjaźń znaczy naprawdę wiele. Nigdy nie marzyłam nawet o takich ludziach jak wy. Gdy mam gorszy dzień i na nic nie mam ochoty i nagle zaczniecie pisać humor od razu mi się poprawia. Dziękuj Wam za wszystko. Iza ty jesteś głosem rozsądku w tym naszym trio, zawsze wiesz co zrobić i wiem, że zawsze mogę na Ciebie liczyć. Iga ty jesteś tą, która nadaje charakteru tej grupce. Gdybym nie poznała Was dziewczyny, dalej myślałabym, że życie to jedna wielka porażka, ale poznałam Was i wszystko postrzegam inaczej. Mam nadzieję, że ta przyjaźń zostanie już na zawsze i, że nic jej nie zniszczy. Jeszcze raz Wam za wszystko dziękuję.
~~Klaudisiu~~

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przywitanie i wyjaśnienia...

Witajcie! Nowy blog? Hejka ! To jest mój tak jakby drugi blog. Mój pierwszy blog był zapisany na laptopie. Niestety laptop się zepsuł, a blog usunął. Dlatego, również postanowiłam założyć drugiego bloga. Posty będę dodawała, gdy będę miała czas i temat, o którym chciałabym napisać. W najbliższym czasie posty będą częstsze z powodu, że mam w głowie wiele tematów i pomysłów. A więc to następnego postu. ~~Klaudisiu~~
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Coś nie wiadomo co...

Witam! Dawno nic nie pisałam i właśnie postanowiłam coś napisać mianowicie coś o sobie. Niektórzy mogą pomyśleć, że jestem egoistką, może i jestem, ale zawsze chciałam, żeby wszyscy wokoło mnie byli szczęśliwi. Od tego właśnie zacznę. Odkąd skończyłam 10 lat, cały czas jakby zajmuje się moją mamą. Znaczy nie jest ona jakoś śmiertelnie chora, ale nie miała zbyt łatwego życia od czasu moich narodzin, co już raz pisałam. Miejsza z tym, a więc zawsze gdy moja mama miała jakiś problem zawsze zwierzała się na początku mi. Czułam się odpowiedzialna za nią. Podczas gdy ktoś chciał ją uderzyć, zawsze stawałam przed nią, broniąc ją od ciosu. Mama nigdy nawet nie powiedziała mi dziękuję lub kocham cię. Nie przejmowałam się tym, bo i tak wiedziałam, że mnie kocha. W pewnym momencie przestałam w to wierzyć. Moja mama nigdy nie traktowała mnie jak swoje dziecko, tylko jak coś na czym się wyżywa, gdy tego potrzebuje. Staram się jak tylko mogę, żeby ona była szczęśliwa a ona wzamian już kilka razy wy...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jesteś dla mnie ważna i to się nie zmieni...

Hejka! Dzisiaj również napiszę, o ważnej dla mnie osobie.  Posłuchajcie... Nigdy nie byłam w bliskich kontaktach z rodziną dalszą, tak zwanym kuzynostwem. Kiedyś jak byłam mała to byłam raz u kuzynki, ale jak napisałam byłam mała, więc nie wiedziałam co się ze mną działo. Mimo wszystko te wakacje były bardzo fajne. Świetnie się razem bawiłyśmy, ale potem po kilku latach napisała do mnie wiadomość. Byłam szczęśliwa, że znów ją zobaczę. Patrycja (bo tak się nazywa moja kuzynka) napisała do mnie z zapytaniem czy chciałabym do niej przyjechać. Długo z nią pisałam aż w końcu się zgodziłam i pojechałam do niej na ferie. Spodobało mi się bardzo więc pojechałam do niej również w wakacje. Mimo kłótni i sprzeczek wakacje były udane. Niestety w tym samym roku przed świętami wyjechałam za granicę, ale jakoś utrzymywałyśmy kontakt. W czasie, gdy byłam w Wielkiej Brytanii moja ciocia czyli mama Patrycji trafiła do szpitala, w którym nieco później doszła na inny świat. Szerze mówiąc myślałam...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej