Przejdź do głównej zawartości

Internetowa miłość...

Hejka!
Większość z Was, w sumie ja też, uważa, że miłość wirtualna, czyli taka internetowa, nie istnieje. Znajomych nie poznaje się w Internecie. Ja też tak myślałam, ale się zakochałam. W Internecie roi się od oszustów i pedofilii. Ja to wiem mimo wszystko się zakochałam, w osobie, która jest ode mnie o wiele starsza i mieszka daleko. Nie chciałam tego, ale stało się i to nie zależnie ode mnie. Wiem, to głupie i możecie mnie wziąć za chorą na umyśle. Może właśnie taka jestem. Ten chory wiek, tym mogę się tłumaczyć albo tym, że potrzebuje miłości tak jak każdy i jeżeli ona przyszła nie mogę jej tak nieładnie zamknąć drzwi przed nosem. Mimo wszystko ostrzegam, że nie warto poznawać ludzi w Internecie, a tym bardziej widywać się z nimi w rzeczywistości. Powodzenia i wszystkiego dobrego Wam życzę...
~Klaudisiu~

Komentarze

  1. Suzzy Verdas2 lutego 2017 07:06

    Oczywiście, że warto poznawać nowe osoby!
    Po drugiej stronie komputera, może się kryć naprawdę wspaniała osoba, a to może być przyjaźń na długie lata.
    Ale trzeba być ostrożnym:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Claudisja19 lutego 2017 00:33

      Zgadzam się z Tobą... Niestety ja źle trafiłam...
      Ale każdy popełnia błędy, lecz nie każdy potrafi je naprawić.. Dziękuję za wsparcie... ❤

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Przywitanie i wyjaśnienia...

Witajcie! Nowy blog? Hejka ! To jest mój tak jakby drugi blog. Mój pierwszy blog był zapisany na laptopie. Niestety laptop się zepsuł, a blog usunął. Dlatego, również postanowiłam założyć drugiego bloga. Posty będę dodawała, gdy będę miała czas i temat, o którym chciałabym napisać. W najbliższym czasie posty będą częstsze z powodu, że mam w głowie wiele tematów i pomysłów. A więc to następnego postu. ~~Klaudisiu~~
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Coś nie wiadomo co...

Witam! Dawno nic nie pisałam i właśnie postanowiłam coś napisać mianowicie coś o sobie. Niektórzy mogą pomyśleć, że jestem egoistką, może i jestem, ale zawsze chciałam, żeby wszyscy wokoło mnie byli szczęśliwi. Od tego właśnie zacznę. Odkąd skończyłam 10 lat, cały czas jakby zajmuje się moją mamą. Znaczy nie jest ona jakoś śmiertelnie chora, ale nie miała zbyt łatwego życia od czasu moich narodzin, co już raz pisałam. Miejsza z tym, a więc zawsze gdy moja mama miała jakiś problem zawsze zwierzała się na początku mi. Czułam się odpowiedzialna za nią. Podczas gdy ktoś chciał ją uderzyć, zawsze stawałam przed nią, broniąc ją od ciosu. Mama nigdy nawet nie powiedziała mi dziękuję lub kocham cię. Nie przejmowałam się tym, bo i tak wiedziałam, że mnie kocha. W pewnym momencie przestałam w to wierzyć. Moja mama nigdy nie traktowała mnie jak swoje dziecko, tylko jak coś na czym się wyżywa, gdy tego potrzebuje. Staram się jak tylko mogę, żeby ona była szczęśliwa a ona wzamian już kilka razy wy...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jesteś dla mnie ważna i to się nie zmieni...

Hejka! Dzisiaj również napiszę, o ważnej dla mnie osobie.  Posłuchajcie... Nigdy nie byłam w bliskich kontaktach z rodziną dalszą, tak zwanym kuzynostwem. Kiedyś jak byłam mała to byłam raz u kuzynki, ale jak napisałam byłam mała, więc nie wiedziałam co się ze mną działo. Mimo wszystko te wakacje były bardzo fajne. Świetnie się razem bawiłyśmy, ale potem po kilku latach napisała do mnie wiadomość. Byłam szczęśliwa, że znów ją zobaczę. Patrycja (bo tak się nazywa moja kuzynka) napisała do mnie z zapytaniem czy chciałabym do niej przyjechać. Długo z nią pisałam aż w końcu się zgodziłam i pojechałam do niej na ferie. Spodobało mi się bardzo więc pojechałam do niej również w wakacje. Mimo kłótni i sprzeczek wakacje były udane. Niestety w tym samym roku przed świętami wyjechałam za granicę, ale jakoś utrzymywałyśmy kontakt. W czasie, gdy byłam w Wielkiej Brytanii moja ciocia czyli mama Patrycji trafiła do szpitala, w którym nieco później doszła na inny świat. Szerze mówiąc myślałam...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej